یوسف پوچھے دس زلیخہ کدر گئی جوانی
یوسف پوچھے دس زلیخہ کدر گئی جوانی
کہے زلیخہ عشق تیرے تھی کر چھڈی قربانی
یوسف پوچھے دس زلیخہ کتھے چمک جمالوں
کہے زلیخہ غمّاں بجھائی تیریوں درد وصالوں
یوسف پوچھے دس زلیخہ اکھیں کدھر گئیاں
کہے زلیخہ ہجر تیرے نے واؑ چھریاں کڈھ لئیاں
یوسف پوچھے دس زلیخہ کتھے گئی بینائی
کہے زلیخہ دوہری ہو ہو لبھدی پھراں گواہی
یوسف پوچھے دس زلیخہ کیوں ہلدا سر تیرا
کہے زلیخہ جنبش دیندا تیرا عشق لٹیرا
یوسف پوچھے دس زلیخہ کتھ متاں چنگیرے
کہے زلیخہ اوہ وی گزرے سِر صدقے وچ تیرے
یوسف پوچھے دس زلیخہ کتھے زیور سارے
کہے زلیخہ نام تیرے تے وارو واری ، وارے
یوسف پوچھے دس زلیخہ اج کتھے سرداری
کہے زلیخہ درد تیرے نے ُلٹ کھڑی اوہ ساری
یوسف
پوچھے دس زلیخہ کیونکر حال گزارے
کہے زلیخہ وچ وچھوڑے ، دوذخ دے وچ بھارے
یوسف پوچھے دس زلیخہ کیویں تیرے دم بیتے
کہے زلیخہ دم دم یوسف زہر پیالے پیتے
یوسف پوچھے دس زلیخہ کونکر عمر وہائی
کہے زلیخہ روون بعجوں گھڑی نہ گُزری کائی
فرمایا دس کون کریندا اج تیری غمخواری
عرض کرے غم درد وچھوڑا تے ایہہ گریہ زاری
فرمایا دس اج زلیخہ کت ول ملدی ڈھوئی
عرض کرے در تیرے بعجوں ہور نہیں در کوئی
فرمایا دس اج زلیخہ کس نوں کریں نِدائیں
عرض کرے دربار خدا دے میریاں سوز دعائیں
میں یوسف بیماریاں والی میریاں کروں دوائیں
ویکھ میرے دکھ اُچّے لمّے روندی چھوڑ نہ جائیں
بانہوں پکڑ دلاسا دیویں جھڑک نہ دور ہٹائیں
بحر کرم دا جاری تیرا جام وصال پلائیں
مان ٹُوٹی
دیاں سن لئے کُوکاں درد بھری دِیاں چیکاں
یوسف ویکھ کرم دیاں اکھیں عشق لگائیں لیکاں
میں یوسف اوہ ملکاں والی مغرب دی شہزادی
ویکھ اکھیں اج عشق تیرے نیں کیڈ گھتی بربادی
سُن یوسف بھر ہنجوں اکھیں رو رو کے فرماوے
منگ زلیخہ جو اج حاجت اللہ کرم کماوے
کہے زلیخہ عرض کراں میں جے ہووے منظوری
جے تو پکا قول نہ کرسیں رکھاں صبر صبوری
جے تو عرض قبولیں ناہی کراں نہ عرض ضروری
دور ہوئی میں وچ مہجوری ، سڑ مرساں وچ دوری
یوسف نے فرمایا رو رو چھوڑ اندیشے سارے
کمی خزانیاں رحمت ناہی اللہ دے دربار اے
جو منگیں سو دیون ہارا پوریاں کرسی آساں
تدّوں زلیخہ دل وچ جاتا لگیاں ملن خلاصاں
عرض کرے دو اکھیں اوّل ملن مینوں تیں ویکھاں
منگ خدا تھیں لئے دے یوسف جے وچ میریاں لیکھاں
سن یوسف دربار الہیٰ عجزوں عرض گزاری
یا رب بخش زلیخہ تائیں فِر اکھیں اک واری
عرض پئی قبول جنابے اکھیں اوگھڑ آئیاں
کُھل پیا سوں نور حجابوں چمک پئیاں روشنائیاں
یوسف تائیں اکھیں ڈٹّھس جاں کھُلی بینائی
رخ پُر نور نظر وچ آیا بے ہوشی وچ آئی
پائی ہوش اُٹھی فر کہندا یوسف دوجی واری
ہور مُراد کی آئی دل وچ آکھ سُنا لئے ساری
عرض کرے اوہ جوش جوانی جو تیں نظریں آیا
کہو ہُن اوہو حُسن جوانی بخش جمال خدایا
ایہہ وی یوسف عرض گزاری پئی قبول شتابی
دیکھدیاں قد سیدھا ہویا چڑھیا رنگ گلابی
لعل بدخشاں وانگوں دمکے سِر انگشت اتابی
چہرا چندوں دون سمایا جیوں روشن مہتابی
لہر حسن دی ٹھاٹھاں مارے پیشانی بر سارے
کالی رین ستارے وارے زلف سیاہ دے تارے
تیجی واری کہے زلیخہ عرض رہی اک بھاری
مونہہ لُکا ناہی ہُن یوسف اوہ وی سُن لئے ساری
کر لئے عقد نکاح اساں تھیں ہُن نہ تاب جدائی
یوسف چُپ پیغام اُڈیکے کہے جواب نہ کائی
تد نوں جبرائیل جنابوں آن سلام سناوے
من جیویں تیں کہے زلیخہ پاک اللہ فرماوے
رہی مُراد بُتوں ہے منگدی تے کجھ ہتھ نہ آیا
اج سوال اساں تھی کیتا جو منگیا سو پایا
جاں یوسف نے صورت ڈٹھِی جوش محبت پایا
حُکمِ نال خدا دے اونہیں اُس تھی عقد کرایا
یوسف اُتے جیویں زلیخہ سی احسان کمائے
یوسف نے دو چنداں اُس تھیں خوشیاں عیش کرائے
صحیح سلامت پائس یوسف راز پیچھے دس آیا
کامل عشق زلیخہ والا تاں یوسف نے پایا ۔ ۔ ۔ ۔
No comments:
Post a Comment
You can comment here and report if there is anything on blog which you donot like.